No No we're just walking - run forest run!

Bangkok! Wat hebben we geleerd vandaag? Les 1: vertrek nooit uit het hotel met een decolleté van dieper dan 10 cm ; mijn jumpsuit, benen en schouders bedekt -zie categorie 'templewear' -was duidelijk een verkeerde keuze, Na letterlijk 5m bleef menig oog op borsthoogte steken. Walk of shame check! Shame! Shame! Shame! *belgerinkel (Game of thrones fans you know what i mean) 

Les 2: ge had toch niets gepland vandaag? Wij, trotse inwoners van Gent/wandelstad gingen dit beestje wel eens te voet temmen; op het programma: The Royal palace en de Wat Po tempel. Google maps zegt 4,5 km, wandelen tot aan het water en go with the flow, reisgidske in de hand, topplan! Alleen...in Bangkok wandelt men niet. De tuktuk's vliegen ons om de oren, en de alternatieve dagplanningen worden zorgvuldig in onze reisgids gekrabbeld. Bij de eerste man kunnen we nog bedanken en lopen we toch koppig door; Door de tweede man, die ons bang maakt met een groot politiek protest  - too dangerous for tourists now,  worden we dan toch in een tuk tuk gepropt. Voor 40 bath! 3u lang! Eerste stop: tourist centre approved by gouverment!

Je reis niet op voorhand vastleggen?! No No not good...very expensive! Omdat we morgen een vlucht nodig hebben naar Krabi gaan we aan het tafeltje zitten. Een Thais meneertje schuift ons allerhande folders toe...en maakt enthousiast de verdere planning voor onze reis. We bedanken voor het hotel en nemen enkel de vlucht, in de hoop dat we niet al te hard afgezet worden. De tickets komen per fax en we krijgen een gratis banaan. 

Terug in de tuktuk...volgende stop: the black buddha en lucky buddha. De lispelende tempelbewaarder is zeer geïnteresseerd in ons leven en als ik hem vertel dat ik voor het kostuumdepartement werk roept hij naar onze tuktuk driver dat we absoluut naar de Thaise zijdefabriek moeten gaan kijken. Only 3 min! Special promotion only today! 

En 3 min later wordt Alexandra in een kimono gewikkeld. Mevrouwtje lloyd heeft natuurlijk ook al een verkoper aan haar been, die na een full body scan besluit dat ik nood heb aan een 'scarf'. Shame! Shame! Shame! Nee bedankt. Nee echt bedankt. Stapje achteruit. Echt niet? Nee bedankt. De kimono gaat wel mee. En weg zijn wij... 

Onze tuktuk driver dropt ons god weet waar en zegt dat zijn vrouw hem nodig heeft...na 100 meter beseffen we dat we net op hetzelfde punt staan als waar we vertrokken zijn... Tot zover onze detour...royal palace...En avant, marche! 

500m verder halen we voor de zekerheid toch nog is onze reisgids boven en zie daar, alweer een behulpzaam individu die nog iets in onze reisgids komt krabbelen. Grand palace and wat po tomorrow; too late! Closed! Nochtans zei man 2 dat we daar na 17u naartoe moesten...

We moeten absoluut een boottocht maken, en een hotel gaan boeken bij de Siam backpackers -student discount! Flatterend dat wel! wonder boven wonder staat daar plots een nieuwe tuktuk voor onze neus; toevallig! Tis gewoon één groot complot, we grissen onze reisgids mee. No No we'll walk en steken de straat over in run forest run! De straat oversteken is een beetje lotje trek of beter leventje trek, zebrapaden en verkeerslichten daar doen ze hier ook niet echt aan (les 3) ; Voor onze neus vlamt onze tuktukdriver met een nieuw koppel toeristen over de weg...

Een dikke 4u later is het eindelijk zover: The grand palace. Gesloten weliswaar, maar ook mooi vanop afstand. Aan de zwerm toeristen te zien was onze dag toch net iets spannender. Van spanning krijg je honger - een vegetarische noodleschotel lijkt (alweer) niet zo gemakkelijk te fixen. Alcohol ook niet, dus lonkt de poolbar. Efkes de tuktuk in, piece of cake! Althans dat zou je denken...bij het horen van onze bestemming vliegen de prijzen de pan uit. De chauffeurs - al dan niet met tanden of precies uit een frietpot gerold - grijnzen ons schaapachtig toe! 400 bath! We hebben ondertussen door dat als we hier wat toneel spelen, ze ons wel grappig vinden. De taxi-chauffeur met taximeter vindt ons hotel te ver en too much traffic now - probeert toch over een prijsje te onderhandelen maar theatraal als we zijn moeten we daar toch over nadenken. 2 seconden later is hij ons al vergeten en stapt een groepje bejaarde toeristen in zijn roze bolide. 

Wij worden gered door een disco tuk tuk met een meneertje die maar blijft lachen omdat we met veel gebaren duidelijk maken dat we echt niet meer dan 200 bath betalen...echt niet hè! No No 200 bath...100 for you, 100 for you : 200. Ik denk dat we genoeg uitlaatgassen voor de komende 5 jaar hebben geïnhaleerd maar we worden netjes aan het hotel gedropt en springen in onze pool. 

Bij een cocktail checken we of onze vlucht wel bestaat en hoeveel die op internet kost. Conclusie : €7 verlies, maar 1 banaan gewonnen!